Obsługa 64 bitów, bazujący na UNIXie, znakomita wydajność, do 32 WIRTUALNYCH PULPITÓW to wszystko co może zapewnić BEOS. Ale ma wadę - nie obsługuje NTFS, ani żadnej Windowsowej partycji Działa tylko pod BEFS i jest płatny

Ale.
Powstał projekt OPENBEOS, na jądrze NEWOS <wspierane są architektury: x86 ,Sega Dreamcast, PowerPC >
Krótka historia projektu z wikipedii:

Cytat:Projekt powstał w 2001 roku pod nazwą „OpenBeOS” po wykupieniu firmy Be Inc, twórców BeOS-a, przez firmę Palm, Inc i ogłoszeniu zaprzestania prac nad systemem. Użytkownicy BeOS-a pozostali wówczas bez możliwości uaktualniania systemu, a twórcy oprogramowania z programami napisanymi na niewspieraną platformę. Istniały także inne projekty, które zamierzały zaimplementować API BeOS-a R5 na jądrze Linuksa lub BSD, jednak tylko OpenBeOS planował zachować zgodność nie tylko programową, lecz także binarną, co powinno pozwolić działać na nowym systemie programom skompilowanym na BeOS-ie R5 bez rekompilacji kodu.
W 2004 roku wybrano nową nazwę projektu, aby nie naruszać znaków towarowych Palma. Nazwa „Haiku” (japońska forma poetycka reprezentatywna dla okresu Edo) nazwiązuje do charakterystycznej dla BeOS-a formy komunikatów o błędach.

W okresie 6 tygodni od marca do kwietnia 2005 osiągnięto wiele istotnych kamieni milowych, takich jak pierwsza graficzna aplikacja działająca na Haiku (działająca z pełną akceleracją dwuwymiarową) i pierwsze użycie przeglądarki internetowej w Haiku (Links). Oba z nich zostały osiągnięte bez użycia żadnego kodu należącego do Be, włączając w to sterowniki do karty graficznej i sieciowej z przykładów. Kolejny duży kamień milowy został osiągnięty w lipcu 2005, kiedy to na Haiku uruchomiła się powłoka graficzna BeOS-a – Tracker.
W październiku 2005 Axel Dörfler, jeden z ważniejszych deweloperów Haiku, stał się pierwszym pełnoetatowym deweloperem Haiku, pracującym za pieniądze dostarczone przez społeczność. Zaczął pracę od umożliwienia uruchomienia Haiku z CD, naprawy obsługi SMP i innych prac przy jądrze.
W lutym 2008 Michael Lotz poinformował o kompilacji systemu w samym systemie Haiku, co oznaczało już olbrzymią jego stabilność. 1 kwietnia 2008 Bruno Albuquerque podał informacje o identycznej kompilacji, ale bez sztuczek zastosowanych przy kompilacji Lotza.
W styczniu 2009 Michael Lotz zaimplementował już natywne GCC w wersji 4.3.3 w Haiku. Do tej pory można było używać tylko przy kompilacji skrośnej wersji 4.2.1. Udział w pracach nad wprowadzeniem natywnej wersji GCC miał m.in. polski programista Artur Wyszyński.
System każdy może sam testować. Obrazy dysku twardego ze skompilowanym systemem dostępne są na oficjalnej stronie projektu. Haiku można również nagrać w formie startowej płyty instalacyjne lub stworzyć startowy obraz na dysku USB (pendrive itp.).
Od lipca 2009 w fazie beta testów jest stos Wi-Fi dla Haiku. W tej fazie umożliwia tylko łączenie z niezaszyfrowaną siecią.
14 września 2009 następuje premiera wersji Haiku R1/Alpha1, która od tej pory oficjalnie jest do pobrania również jako obraz Live CD z funkcją instalacji na dysku twardym komputera. Wersja Alpha1 jest wersją hybrydową GCC 2. Oznacza to, że system jest zbudowany w GCC 2, żeby zachować maksymalną kompatybilność z BeOSem (główny cel Haiku R1), jednak posiada również odpowiednie biblioteki GCC 4 umożliwiające uruchamianie i portowanie aplikacji wymagających nowszej wersji kompilatora gcc, takich jak Firefox 3 czy WebKit.
9 maja 2010 została wydana kolejna wersja Haiku R1/Alpha2. Twórcy podkreślają, że jest to wydanie stabilne i stanowi ważny krok milowy na drodze do udostępnienia wersji Release 1. Główne nowości od poprzedniej wersji alfy:
Wsparcie dla WiFi z WEP
Obecność natywnej przeglądarki WebPositive, opartej na silniku WebKit
Locale Kit , który umożliwia lokalizacje / tłumaczenie
Większa wydajność sterownika dla pamięci masowej USB
Domyślnie włączone ACPI
Powłoka Basha zaaktualizowana do wersji 4.x
Mechanizm MSI (Message Signal Interrupts)
Poprawiona kompatybilność ze standardem POSIX
Zwiększona wydajność całego systemu
19 czerwca 2011 nastąpiło wydanie trzeciej wersji alfa: Haiku R1 Alpha3. Główne zmiany w tej wersji to:
Sprzęt - zwiększono ilość obsługiwanego sprzętu, w tym wsparcie dla drukarek za pomocą Gutenprint’a.
Systemy plików - dodano obsługę btrfs, ext4 i exFAT.
Tłumaczenia - zwiększono ilość tłumaczeń i poprawiono wsparcie m.in. dla języka chińskiego.
Layout API - poprawiono klasy układu API.
Aplikacje – zwiększono funkcjonalności i dodano poprawki.
Zarządzanie oknami - dodano Stack and Tile (łączenie okien, na zasadzie kart\zakładek – przyp. red.) i skróty klawiszowe.
Media - zwiększono ilość obsługiwanych formatów i usprawniono systemowy odtwarzacz multimediów.
Naprawiono błędy - ponad 950 błędów zostało naprawionych od czasu wydania drugiej wersji alfa.

System nawet nie źle wygląda



System można pobrać ze strony głównej producenta http://www.haiku-os.org/
Polski portal dotyczący systemu http://haiku-os.pl/

Więc jak się wam podoba?

Ja już tego OSa próbowałem, zrobiłem pendrive bootowalny z tym systemem sposobem podanym na stronie producenta, system bootuje się poprawnie, pokazuje się pulpit, ikony, pasek i po chwili system staje, nie działa myszka i klawiatura, nic się nie da zrobić obraz też się zamraża, próbowałem też buldów nocnych - to samo

Może to pomoże? http://haiku-os.pl/node/605

Wiesz, nie wiem czy zależy to od sposobu instalacji systemu na nośniku, robiłem to samo co w tym tutorialu tylko innym programem, a system bootowany z obrazu ISO na dysku zachowuje się tak samo ale to nic poprubuję z najnowszym buldem nocnym może się uda

A może twój program źle coś robi?.... Polecam sprawdzić z tym podanym w tutorialu

KITT mój program jest dobry bo udało się załadować system w trybie awaryjnym, ale nie mam neta pewnie dlatego że tryb awaryjny.

Ale wersja Personal jest i była za free.